Reflectie Nieuwsgierige Houding

 

Specifieke reflectie school

 Betekenisvolle situatie

 Aan het begin van het schooljaar had ik het vak Finance 20 best lastig. Ik merkte dat de stof niet direct bij me bleef hangen en dat de cijfers niet waren wat ik ervan hoopte. Uiteindelijk behaalde ik voor dit vak een 4,7. Dit was een teleurstelling, maar tegelijkertijd wekte het mijn nieuwsgierigheid. Ik wilde begrijpen waarom ik het lastig vond en hoe ik het de volgende keer beter kon aanpakken. Deze ervaring motiveerde me enorm om me te verdiepen in de vervolgstof, Finance 30. Ik besloot dat ik hier een betere prestatie wilde neerzetten.

 

Terugblikken op het handelen

 Na de onvoldoende voor Finance 20 heb ik mijn aanpak voor Finance 30 volledig omgegooid. Mijn nieuwsgierigheid en leergierigheid werden hierdoor aangewakkerd. Ik begon proactiever te werk te gaan. Waar ik bij Finance 20 misschien de basiskennis als vanzelfsprekend aannam, ging ik nu dieper in op de materie. Ik stelde meer vragen, zocht extra informatie op en probeerde de concepten vanuit verschillende invalshoeken te begrijpen. Ik was niet bang om toe te geven dat ik iets niet begreep en zocht actief naar oplossingen. Het resultaat was indrukwekkend: voor Finance 30 behaalde ik een 7,5. Hier ben ik super blij mee en trots op, omdat het mijn vermogen laat zien om van fouten te leren en mijn nieuwsgierigheid om te zetten in concrete verbetering. Deze situatie bevestigde voor mij hoe waardevol mijn nieuwsgierige en leergierige houding is, zeker als ik deze gericht inzet.

 

 Bewust worden van essentiële aspecten

Mijn nieuwsgierigheid is een belangrijke drijfveer voor mijn leergierigheid. Het helpt me om niet op te geven bij tegenslag, maar juist te zoeken naar de oorzaken en oplossingen. De feedback "Je bent nieuwsgierig. Probeer als je onderwerpen minder goed snapt, toch de verdieping verder in te gaan" sluit perfect aan bij mijn ervaring met Finance 20 en 30. Mijn leergierigheid heeft mij geholpen om een onvoldoende om te zetten in een ruime voldoende.

Echter, ik merk ook dat mijn nieuwsgierigheid soms een keerzijde heeft. Ik ben vaak nieuwsgierig naar 'randzaken' – dingen die op dat specifieke moment niet direct relevant zijn voor de hoofdtaak. Dit kan leiden tot afleiding en een verminderde focus op wat écht belangrijk is. De feedback "Je bent snel afgeleid. Zorg dat je je concentratie langer blijft vasthouden" bevestigt dit punt. Hoewel mijn nieuwsgierigheid me stimuleert om veel te ontdekken, moet ik leren om beter te prioriteren. Ik vind het leuk om nieuwe dingen te leren en ben erg nieuwsgierig, maar ik moet mijn nieuwsgierigheid effectiever kanaliseren. Het probleem is dus niet mijn nieuwsgierigheid zelf, maar de mate waarin ik die op de juiste, meest efficiënte momenten inzet. Ik moet mijn nieuwsgierigheid inzetten om te verdiepen waar nodig, maar ook om mijn focus te behouden op de kern.

 

Formuleren van handelingsalternatieven

Voor de toekomst wil ik mijn nieuwsgierige en leergierige houding blijven koesteren en inzetten als een kracht. Ik zal actief de verdieping blijven zoeken bij onderwerpen die ik lastig vind, zoals ik deed met Finance 30. Dit betekent dat ik proactief vragen stel, aanvullende bronnen raadpleeg en oefen totdat ik de stof echt doorgrond.

Tegelijkertijd wil ik mijn aandacht beter leren managen. Om te voorkomen dat ik te veel afdwaal in 'randzaken' door mijn nieuwsgierigheid, zal ik bewuster omgaan met prioritering. Ik wil bij elke taak eerst helder krijgen wat de kern is en welke informatie absoluut noodzakelijk is. Ik kan hierbij bijvoorbeeld de 'Eisenhower-matrix' gebruiken om taken te categoriseren op basis van urgentie en belangrijkheid. Wanneer ik merk dat mijn nieuwsgierigheid me naar minder relevante zaken trekt, zal ik mezelf de vraag stellen of deze informatie nu direct bijdraagt aan mijn hoofddoel. Het is niet de bedoeling om mijn nieuwsgierigheid te onderdrukken, maar om deze op een meer gestructureerde manier te benutten. Door mijn natuurlijke leergierigheid te combineren met een verbeterde focus, verwacht ik nog betere academische resultaten te behalen en mijn tijd efficiënter te besteden.

 

Specifieke reflectie stage

Betekenisvolle situatie

Als projectontwikkelaar op stage was ik erg nieuwsgierig naar deze specifieke markt. Ik wist er van tevoren niet veel over, wat mijn nieuwsgierigheid alleen maar aanwakkerde. Ik wilde zoveel mogelijk leren over hoe deze wereld werkt, welke processen er zijn en welke informatie cruciaal is om succesvol te zijn. Ik wilde niet enkel kennis opdoen voor mijn stageverslag, maar ook voor het leven. Ik wilde laten zien dat ik leergierig was en dat ik potentie had om snel te groeien in dit vakgebied. Mijn doel was om essentiële informatie te verzamelen die mij zou helpen bij mijn taken en bij het beter begrijpen van de projecten. Ik wilde niet alleen basiskennis opdoen, maar ook dieper graven om echt relevante inzichten te verkrijgen.

 

Terugblikken op het handelen

In het begin van mijn stage stelde ik dan ook veel vragen. Deze vragen richtte ik vooral op mijn directe stagebegeleider en andere stagiaires. Ik dacht dat dit een veilige manier was om mijn kennisachterstand in te halen en mijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Echter, ik merkte al snel dat ik die "kring" van mensen waar ik vragen aan stelde, beperkt hield. Ik durfde mijn nieuwsgierigheid niet echt te tonen aan externe partijen waar we mee samenwerkten, zoals aannemers of gemeentelijke instanties. Wanneer ik wel vragen stelde aan deze externe partijen, hield ik die vragen heel veilig en beleefd. Hierdoor kwam ik niet echt tot nieuwe, relevante informatie die ik echt kon gebruiken voor de projecten of mijn eigen ontwikkeling. Ik dacht dat mijn voorzichtige benadering ervoor zou zorgen dat ik geen domme vragen stelde en professioneel overkwam. Het gevolg was wel dat ik op een gegeven moment merkte dat mensen mij een "nette jongen" vonden, maar ik kreeg niet de diepgaande informatie die ik juist beter kon gebruiken. Ik voelde me weliswaar veilig in mijn vraagstelling, maar tegelijkertijd merkte ik dat ik daardoor belangrijke kansen misliep om echt vooruit te komen in mijn begrip van de markt.

 

Bewust worden van essentiële aspecten

Het probleem in deze situatie was dat mijn nieuwsgierigheid beperkt bleef tot een veilige omgeving, waardoor ik belangrijke informatie miste. Ik leerde dat hoewel beleefdheid belangrijk is, een te voorzichtige vraagstelling ervoor kan zorgen dat je niet de kern van de zaak raakt. De "nette jongen" zijn is fijn voor de indruk, maar minder effectief voor het verzamelen van cruciale informatie. Ik besefte dat mijn angst om 'over de drempel' te stappen en meer directe, misschien soms wat ongemakkelijke vragen te stellen, mij belemmerde in mijn leerproces. Ik leerde dat om echt relevante informatie te verkrijgen, je soms een stap verder moet gaan dan de standaardvragen. Het gaat erom een balans te vinden tussen het tonen van respect en het durven graven naar de antwoorden die je echt nodig hebt. Deze ervaring heeft me laten zien dat je nieuwsgierigheid pas echt waardevol wordt als je haar durft te uiten aan de juiste personen en met de juiste diepgang.

 

Formuleren van handelingsalternatieven

In het vervolg zal hier een betere balans moeten zijn in mijn vraagstelling. Ik zal vragen moeten stellen die verder gaan dan alleen het beleefde en oppervlakkige, om zo een "band" op te bouwen met externe partijen. Dit betekent dat ik niet alleen vraag wat er gebeurt, maar ook waarom en hoe bepaalde beslissingen worden genomen. Dit creëert een opening zodat ik daarna nieuwe, relevantere informatie kan verkrijgen. Ik zal me beter voorbereiden op gesprekken met externe partijen, zodat ik gerichter en diepgaander vragen kan stellen. Ik zal ook meer over de drempel stappen en mijn nieuwsgierigheid niet langer beperken tot alleen mijn directe collega's of begeleider. Ik wil mijn nieuwsgierige houding actief en effectief inzetten, door de juiste vragen te stellen aan de juiste personen, met als doel om de meest relevante informatie te verkrijgen die nodig is voor mijn ontwikkeling als projectontwikkelaar. Dit zal mij helpen om een completer beeld van de markt te krijgen en betere bijdragen te leveren aan de projecten.

 

 

Algemene reflectie

Mijn initiële situatie en doelen

Nieuwsgierigheid zit diep in mij gewaard; ik ben van nature iemand die veel wil weten over allerlei onderwerpen. Vooral op het gebied van sport ben ik enorm nieuwsgierig. Dit is ook de reden dat ik op de juiste opleiding zit, omdat ik daar mijn interesse kan verdiepen. Mijn doel is om mijn kennis continu uit te breiden en de wereld om mij heen beter te begrijpen. Ik wil mijn nieuwsgierige houding actief inzetten om zowel intellectueel als sociaal te groeien. Ik wilde graag mijn nieuwsgierigheid omzetten in concrete kennis en inzichten.

 

Wat ik deed en dacht, en hoe ik me voelde

Mijn nieuwsgierigheid uit ik door altijd aanwezig te zijn – zowel fysiek als mentaal – en door veel vragen te stellen. Ik dacht dat dit de beste manier was om informatie op te doen en mijn begrip te vergroten. Wanneer ik iets niet begrijp, merk ik echter dat mijn nieuwsgierigheid heel erg afstoot. Ik word dan minder gemotiveerd om door te zetten en het antwoord te vinden. Dit is een punt waar ik mee worstel: het moment dat de informatie complex wordt of niet direct te doorgronden is, neig ik ernaar om afstand te nemen.

Daarnaast ben ik ook erg nieuwsgierig naar mensen. Ik vraag ze hoe het gaat en ga graag dieper in op hun verhalen. Mijn nieuwsgierige houding uit zich hierdoor goed en fijn in sociale contacten. Ik vind het prettig om te luisteren en te begrijpen wat mensen bezighoudt, wat vaak leidt tot boeiende gesprekken en het opbouwen van een band. Ik dacht dat mijn oprechte interesse mensen op hun gemak stelde. Echter, ik merk dat ik het soms lastig vind om deze sociale contacten te onderhouden. Het aangaan van de connectie is gemakkelijk, maar de continue inspanning die nodig is om de relatie te verdiepen en te behouden, vind ik een uitdaging. Dit gaf me soms een dubbel gevoel: enerzijds blij met de gemakkelijke start van contacten, anderzijds gefrustreerd over het vasthouden ervan.

 

Belangrijke lessen die ik eruit trek

De belangrijkste les die ik uit deze situatie trek, is dat mijn nieuwsgierigheid weliswaar een sterke drijfveer is, maar dat het ook een valkuil kan zijn wanneer ik op weerstand stuit. Het afstoten van mijn nieuwsgierigheid bij onbegrip is een essentieel aspect dat ik moet aanpakken. Ik leer dat het niet alleen gaat om het stellen van vragen als het makkelijk is, maar juist ook om doorzettingsvermogen te tonen wanneer informatie complex of moeilijk te verkrijgen is. Het vraagt om een discipline om te blijven graven, zelfs als het eerste antwoord niet direct duidelijk is. Op sociaal vlak besef ik dat mijn natuurlijke nieuwsgierigheid een geweldige basis is voor het leggen van contacten.

 

Hoe ik dit anders ga aanpakken

In het vervolg zal ik dus ook moeten doorzetten als ik iets niet of minder goed begrijp. Dit betekent dat ik niet direct opgeef, maar actiever zoek naar verschillende bronnen of methoden om de informatie toch te doorgronden. Ik zal mezelf aanmoedigen om de uitdaging aan te gaan en mijn nieuwsgierigheid te gebruiken om complexere onderwerpen te ontrafelen, in plaats van af te haken. Wat betreft mijn sociale contacten, zal ik bewuster bezig zijn met het onderhouden ervan. Dit kan door bijvoorbeeld vaker een berichtje te sturen, een afspraak te plannen, of simpelweg te vragen hoe het gaat, ook als er geen directe aanleiding is. Ik wil mijn nieuwsgierige houding blijven inzetten om nieuwe mensen te ontmoeten en goede gesprekken te voeren, maar ik zal mijn focus verleggen naar de lange termijn en investeren in het verdiepen en behouden van deze waardevolle connecties. Zo combineer ik mijn natuurlijke aanleg met de noodzakelijke discipline om zowel mijn kennis als mijn sociale netwerk duurzaam te laten groeien.

 

Bewijslast: